- titulärkonsul
- kunniakonsuli
Svensk-finska ordbok. 2010.
Svensk-finska ordbok. 2010.
Titular — Ti|tu|lar 〈m. 1〉 jmd., der ein Amt nur dem Titel nach innehat, es aber nicht wirklich ausübt, z. B. Titularbischof, Titularkonsul [<nlat. titularis <lat. titulus „Titel“] * * * Ti|tu|lar, der; s, e [zu lat. titulus, ↑Titel] (bildungsspr.):… … Universal-Lexikon